zondag 28 november 2010

Premiejagers


Dit soort kantoren kom je in Nederland niet tegen. Op tv zie je in Amerikaanse politieseries dat er in rechtzaken een borgsom wordt bepaald in afwachting van een rechtzaak. Dan hoef je niet in de gevangenis te wachten tot je zaak voor komt. Een 'bail bond'-kantoor staat garant voor dat bedrag.

Verschijn je vervolgens niet voor de rechter, dan zal de bail bond een premiejager (bounty hunter) op je af sturen. Tja, het blijft zo toch een beetje het Wilde Westen.

vrijdag 26 november 2010

Indonesisch eten in Sunnyvale

Weer eens lekker Indonesisch gegeten bij Bay Leaf in Sunnyvale.


Sate babi met satesaus, gado-gado en emping. Niet op de foto maar wel op tafel: nasi rames.


Bay Leaf zit op 122 South Sunnyvale Ave.

woensdag 24 november 2010

St. Joseph's Hill

Een leuke combinatie is om eerst te wandelen op Saint Joseph's Hill en daarna koffie te drinken of te lunchen in downtown Los Gatos. De heuvel ligt tussen downtown Los Gatos en het Lexington-meer. Vanuit San Jose neem je de afslag Alma Brigde/Bear Creek Road op Highway 17. Je wordt dan weer de 17 opgeleid, je maakt als het ware een U-turn zodat je Alma Bridge Road op kunt. Vlak na de dam kun je rechts van de weg parkeren. Aan de overkant van de weg zie je rechts van de heuvel een pad omhoog lopen. Die moet je hebben. Het andere pad direct na de dam is de Los Gatos Creek Trail.


Uitzicht op Black Ridge Vineyards (gele velden aan de overkant) en stukje van Lexington Reservoir

In het najaar en voorjaar kunnen de paden aardig glibberig zijn.

Hondvriendelijk
St. Joseph's Regional Open Space is toegankelijk voor aangelijnde honden. Hier zijn twee overzichten van natuurgebieden in de omgeving waar je met de hond mag wandelen: Bay Area Hiker en Regional Open Space.

De trails zijn ook toegankelijk voor mountain bikers!


Lucile was hevig teleurgesteld dat we geen bergleeuw hebben gezien. Gelukkig heeft ze zelf een grote kat thuis.


Uitzicht op Los Gatos (de 'witte' streep bebouwing)

donderdag 18 november 2010

Boudin

Als je in San Francisco de Fisherman's Wharf bezoekt, ga dan ook even bij Boudin Bakery langs, beroemd om hun Sourdough French Bread. Je kunt gewoon buiten blijven staan en naar een demonstratie kijken, maar je kunt ook naar binnen om op de eerste verdieping in het museum te kijken. Dan kun je een kwis doen om te bepalen wat voor soort brood je bent: een ciabatta met stukjes olijf er in, een zoete baguette of een sourdough-broodje.



Krijg je trek van al dat brood bekijken, dan kun je er ook eten. Een bread bowl met clam chowder vind ik altijd een goede keuze! Het brood is een beetje zurig ('tangy' zoals ze het hier noemen), maar niet zoals het zuurdesembrood wat ik me herinner van Nederland en Duitsland.

dinsdag 16 november 2010

Nederlands paspoort vernieuwen in VS

Woon je in Californie en verloopt je Nederlandse paspoort binnen afzienbare tijd? Dan kun je je paspoort laten vernieuwen via het Nederlandse consulaat in San Francisco. Zij sturen de aanvraag dan op naar de ambassade in Washington waar het nieuwe paspoort wordt uitgegeven.

Afspraak op het consulaat
Om je paspoort te vernieuwen moet je bij het consulaat langs. Via de officiele afsprakenwebsite kun je een afspraak inplannen. Hier staat ook aan welke voorwaarden je moet voldoen voordat je de afspraak kunt maken.

Sommige consulaten hebben 's ochtends vrije inloop, zoals in Miami, New York en Houston. Zie deze pagina voor de exacte openingstijden.

Ik wil een nieuw paspoort en neem mee...
Zorg ervoor dat je het volgende bij je hebt als je naar het consulaat gaat:
  • huidige paspoort, deze moet je inleveren maar krijg je weer terug als er nog een geldig visum in zit
  • visum met ondersteunend bewijs en/of bewijs van binnenkomst in de VS (I-94-kaartje)
  • recente pasfoto (niet ouder dan drie maanden) die voldoet aan de Nederlandse richtlijnen
  • ingevuld aanvraagformulier; onderteken deze pas op het consulaat!
  • eventueel bewijs dat huwelijkse status is veranderd (door trouwen, scheiden of overlijden)
  • $83.00 (prijs vanaf 1 november 2010); ze doen nu een test met creditcard-betalingen.

Op het consulaat worden vingerafdrukken gemaakt voor het biometrische paspoort. Daarom moet iedereen in persoon aanwezig zijn voor de aanvraagprocedure, ook kinderen waarvoor een paspoort moet worden aangevraagd/vernieuwd.

Neem zowel de originelen mee als kopieen van alle documenten. Voor meer informatie zie de website van de Nederlandse ambassade in Washington.

Goede pasfoto
De Nederlandse richtlijnen voor pasfoto's wijken af van de Amerikaanse en bijvoorbeeld Britse en Duitse richtlijnen. Je kunt proberen om een fotograaf in de buurt te laten werken met de Nederlandse richtlijnen. Zo heb ik een uitdraai van de richtlijnen meegenomen naar een fotograaf in Sunnyvale. De foto bleek op het consulaat net niet goed te zijn, omdat de rand van mijn bril net over het randje van mijn ogen liep.

Gelukkig zit er op loopafstand van het consulaat de Union Post (237 Kearny St, tussen Sutter en Bush). Zij hebben ervaring met het maken van goede Hollandse pasfoto's. Een setje van twee kleurenpasfoto's kost daar $16.

Nieuwe paspoort ophalen of laten opsturen?
Normaal gesproken duurt het twee tot drie weken voordat je je paspoort(en) terug krijgt. Je kunt weer afreizen naar San Francisco om het op te halen. Voordeel is dan dat je de mogelijkheid hebt om je vingerafdrukken nog te controleren. Een andere mogelijkheid is om het paspoort te laten Fedexen. Als je toch een pasfoto laat maken bij Union Post, dan kun je daar direct een Fedex-envelop en 'shipping label' aanschaffen. Het consulaat heeft echter ook Fedex-formulieren op voorraad. Opsturen kost $22.31.

Gooi je oude paspoort niet weg!
Let op: het visum wordt niet overgezet naar je nieuwe paspoort. Daarom krijg je zowel je nieuwe als oude paspoort terug. Het oude paspoort is wel geperforeerd, dus ongeldig, maar het visum is nog intact. Zo lang het visum in je oude paspoort nog niet is verlopen, zul je dus met twee 2 paspoorten moeten reizen. Zie ook mijn eerdere post hierover.

I-94 vernieuwen of vervangen?
Nu zit ik alleen met het I-94-kaartje (Departure Record). Dit is de witte kaart die je in het vliegtuig invult als je met een geldig visum in de VS woont en/of werkt. Het geeft aan tot welke datum je in de VS mag blijven. Na die datum ben je hier illegaal en loop je het risico om de VS uitgezet te worden.

Bij terugkomst vanuit Nederland vorige maand zag de douanier dat mijn paspoort over zes maanden zou verlopen. Daarom heeft die datum ook op het I-94 kaartje gestempeld. Normaal staat daar dus de datum waarop je visum afloopt.

Ik heb nu dus een geldig paspoort tot 2015, maar een zeer beperkt geldige I-94. Ik ben nu bezig om uit te zoeken hoe ik dit moet aanpassen. Kan ik 'even' naar Canada reizen om een nieuwe I-94 in te vullen of zou ik het gewoon op een kantoor van de CBP (Customs and Border Patrol) of USCIS (Citizenship and Immigration Services) kunnen regelen? Of misschien wel online? Tips zijn welkom!

Misschien is de wijze les om in het vervolg het paspoort te vernieuwen als we toch in Nederland zijn voor een vakantie. Dan heb je bij terugkomst in de VS direct het goede I-94-kaartje in je nieuwe paspoort zitten. [Toevoeging 12/2013: Ben je uitgeschreven als inwoner van Nederland, dan kun je terecht bij een aantal gemeentes in Nederland. Je moet wel eerst een afspraak maken. Sta je nog wel ingeschreven bij de Gemeentelijke Basisadministratie in Nederland, dan kun je bij de gemeente terecht waar je ingeschreven staat.]

maandag 15 november 2010

Ventieltjes-grapjas?

 

Sinds we verhuisd zijn hebben we geen inpandige fietsenstalling meer. Onze fietsen staan in 'n openbare fietsenstalling gewoon op straat. Wel overdekt, maar toch...

Steeds als we willen gaan fietsen is het afwachten hoe we onze ijzeren paarden aantreffen. Soms hangen ze wat scheef in het fietsenrek, vaak moeten de banden opgepompt worden, maar over het algemeen gaat het wel goed. Behalve dan dat de afgelopen paar keer mijn voorband volledig leeg was.

Ook dit weekend was het weer zover. Dus 's ochtends vroeg heb ik eerst de fiets naar binnen gehaald om de band te plakken.

Maar hoe goed ik ook zocht, er was geen lek in de band te vinden!!!

Het kan natuurlijk zijn dat de band licht poreus is en dus langzaam leegloopt. Maar ik heb toch ook 'n vermoeden dat er 'n geinponum is die af en toe 's nachts mijn voorband laat leeglopen. Vervelend tiep!

Zie ook:

zondag 14 november 2010

Ontdekking in Alum Rock Park

Ik ben zo blij dat ik in Silicon Valley woon! In de vallei is er genoeg stads: werk (eh.. soms voor mij), winkels, restaurants, musea, concerten, workshops, noem het maar op. Toch zit je zo in de natuur. Drie uur rijden naar het noorden en je zit bij Lake Tahoe of Yosemite. Drie uur naar het zuiden en je zit in Big Sur. Ook dichterbij is er genoeg natuurschoon te zien. Op 20 minuten rijden kan ik kiezen uit het uitgestrekte baaigebied, de grassige 'Foothills' en de beboste Santa Cruz Mountains.

Een van San Jose's parken is Alum Rock Park. Dit park is opgericht in 1872 en kreeg z'n naam omdat men -overigens onterecht- dacht dat er aluminium in de grond zat. Voor die tijd stond het park simpelweg bekend als 'het reservaat'.

Frank en ik hebben al eens gepicknickt in het park, maar we hadden er nog nooit gewandeld. Nou is Frank niet zo'n fan van wandelen, hij fietst liever. Dus toen Marjon vertelde dat zij wel mee wilde, heb ik met haar de South Rim Trail gelopen. Ons begin zat tussen het bezoekerscentrum en het 'Youth Science Institute' en ging even flink steil omhoog. Gelukkig viel het daarna mee. Bovendien werden we beloond met een mooi uitzicht over de vallei.


Uitzicht vanaf de South Rim Trail (zie brochure met plattegrond van het park)


Marjon op het hoogste punt van de wandelroute.

Onderweg hebben we klein gedierte gezien zoals eekhoorns, kwartels en jays. Op een gegeven moment hoorden we wat zwaarder geritsel en zagen we een schaduw weggalopperen. Ik geloof dat we een hertje hebben gestoord. Of was 't toch een bergleeuw...?


De afdaling was iets prettiger aangelegd. Hier zie je drie delen van het pad. We gingen dus zigzaggend naar beneden.


Herfstig plaatje

Vreemd luchtje
Eenmaal beneden kwamen we bij een stuk met wat oude metselwerken en een brug. Toen we dichterbij kwamen, werden we verrast door een rotte-eierenlucht.

Bruggetje

Op een informatiebord lazen we dat het water zwavel bevat. Dat verklaart de vieze lucht. We lazen verder dat die metselwerken restanten waren van putten die om bronnen heen gebouwd waren. Er waren niet alleen zwavelhoudende bronnen, maar ook met magnesium, ijzer en bruisend bronwater. Van 1890 tot 1932 was er dan ook een kuuroord op deze plek te vinden.


Wit, stinkend water: hoe heilzaam is dat?

vrijdag 12 november 2010

Halloween Bar Hop

Nog een primeur voor Frank: zijn eerste Halloween in Californie. Hij had het feest twee jaar geleden in New York van de zijlijn meegemaakt en vorig jaar zat hij voor zijn werk in Nederland. Dit jaar konden we dan eens echt kennismaken met Halloween. We lazen dat er een Halloween Bar Hop (kroegentocht) op Santana Row zou zijn. Dat klonk goed!

Nog een Halloween-nieuweling
Kort voor Halloween is er een nieuwe collega vanuit Nederland gearriveerd. Hij moest alleen bijna direct weer naar Amsterdam voor z'n werk, dus zat zijn vrouw ineens alleen in den vreemde. Het bleek dat zij ook graag Halloween wilde vieren dus ik heb haar op sleeptouw genomen. Haar eerste kennismaking met de omgeving was dus het bezoeken van de Halloween-winkels in de buurt. It's all about priorities ;o)


We hebben er een 'extended Halloween' van gemaakt: op zaterdagavond een eigen bar hop met vrienden en op Halloween zelf (zondag) hebben we het Trick or Treat-festijn bekeken in Willow Glen. Daarna zijn we naar de echte Creepy Bar Hop gegaan. Wat hebben we een boel Avatars en Mad Hatters gezien!

[We kwamen er achter dat je Halloween met een korte [a] uitspreekt, zoals in het Hollandse 'Hallo'.]

woensdag 10 november 2010

Logees

Franks nicht Maisha en haar vriend Ernst zijn een weekendje bij ons geweest. Ernst was al een tijd in de VS voor een studiereis en Maisha is overgekomen voor hun aansluitende rondreis.


Ons dagje San Francisco werd een nogal natte aangelegenheid, maar niet minder gezellig! Frank had zelfs een primeur: voor het eerst met de cable car.

Met Halloween voor de deur was waren ze helemaal in hun nopjes met alle Halloween-winkels. Het was jammer dat ze net iets te laat waren voor de jaarlijkse tarantula-trek. Eind september, begin oktober gaan deze spinnen namelijk op zoek naar een partner en dan kun je ze 'en masse' tegenkomen op Mount Diablo en in het Pinnacles Natuurpark.

Inmiddels zit hun rondreis er -na meer dan 3000 mijl op de teller te hebben gezet- weer op. Ben benieuwd hoe ze terugkijken op deze trip.

maandag 8 november 2010

Vakantie in Holland

Begin oktober waren we in Nederland voor familie- en vriendenbezoek. Voor mij was dat voor het eerst in bijna twee jaar nadat we naar Californie zijn verhuisd.

Het eerste wat me opviel, is dat alles zo groen was: de weilanden, bossen, de tuinen en perkjes. Met al die regen die jullie gehad hebben, is het ook niet zo moeilijk om alles groen te houden. We hadden overigens geluk met het weer: in die twee weken hebben we misschien 1 dag regen gehad, verder bijzonder mooi weer.

Nadat we ingecheckt waren in ons vakantiehuisje in Scherpenzeel, moest ik toch echt eerst dat broodje kroket hebben. Daarna kon de vakantie echt beginnen!


Collage van wat uitstapjes.

Helaas konden we in die veertien dagen niet iedereen ontmoeten die we wilden zien. Hopelijk zien we die de volgende keer. Het was in elk geval geweldig om iedereen weer van dichtbij te zien en te spreken. En wat groeien kinderen hard in 2 jaar...