vrijdag 31 december 2010

Hoeveel?

Hoeveel vruchtvlees wil je in je sinaasappelsap:


Met dank aan Renee voor de foto!

donderdag 30 december 2010

Boston

Boston doet Europees aan, de herenhuizen in en om Newbury Street in downtown Boston deden me een beetje aan Utrecht denken. Het heeft een klein gezellig stadscentrum waar alles op loopafstand is. Probeer te voorkomen dat je met de auto in North End (Little Italy) terecht komt, wat een smalle straatjes...



Veel geschiedenis
De stad is erg oud voor Amerikaanse begrippen: de Engelse puriteinen stichtten de stad in 1630. Ze vernoemden de stad naar Boston in Lincolnshire, Engeland waar een aantal van de prominente kolonisten vandaan kwamen. Het is lange tijd de grootste stad in Brits Noord-Amerika geweest, halverwege de 18e eeuw haalde Philadelphia Boston in.

Massachusetts was een van de dertien Britse kolonies in Noord-Amerika. Vanaf 1763 begon de aanloop naar de Amerikaanse Revolutie (1775-1783). De kolonisten begonnen in opstand te komen tegen de Engelse regering, omdat de kolonien niets te zeggen hadden in het Britse parlement. Ze wilden dan ook geen belasting betalen aan een regering die ze niet zelf hadden gekozen. Dat resulteerde onder andere in de Boston Massacre (1770) en de Boston Tea Party (1773).



Vrije wandeling
Als je de Freedom Trail in downtown Boston gaat wandelen, kom je onder andere langs de plekken waar de Massacre heeft plaatsgevonden en waar de mensen verzamelden (Old South Meeting House) om vervolgens naar de haven te gaan om de lading thee van het schip in de haven te gooien.

dinsdag 28 december 2010

Beetje scheef

Joepie, we hebben weer een logee dus een mooi excuus om trekpleisters in de buurt te bezoeken die we anders niet zo gauw zouden gaan bekijken. Deze keer stond de Mystery Spot in Santa Cruz op het reisschema.

Het verhaal gaat dat er op de Mystery Spot (een stuk land met een diameter van 46 meter) iets raars is met de zwaartekracht. Mensen zijn er ineens groter of kleiner, staan er in een rare hoek bij, je voelt je in elkaar gedrukt, misselijk of licht in het hoofd worden. Dat komt door A. gassen die uit de grond komen waardoor iedereen daar gaat hallucineren, B. mineralen die in de grond zitten of C. door een UFO die daar is neergestort, D. buitenaardse wezens hebben daar bakens geplaatst als landingsplek voor hun ruimteschepen.

Dat wilden we wel eens meemaken! Na een flinke klim de heuvel op kwamen we bij een scheefgezakt hutje. Daar liet onze gids zien hoe een biljartbal omhoog rolt. Vervolgens mochten we allemaal het schuurtje in om nog vreemdere dingen te zien en voelen. Het zag er ongeveer zo uit:


Optisch bedrog
Natuurlijk is er niks buitenaards aan de hand, het is allemaal gewoon optisch bedrog. Maar wel erg leuk natuurlijk! In Nederland heb je Casa Magnetica in Avonturenpark Hellendoorn en in Duitsland kun je er eentje vinden in Phantasialand.

Reserveren
De rondleiding duurt 45 minuten, elk kwartier vertrekt er een gids. In het hoogseizoen en feestdagen is het aan te raden om telefonisch kaartjes te reserveren ($6 per stuk; ze accepteren VISA, Mastercard en Discover; telefoonnummer is 831-423-8897). Op dit moment is het niet mogelijk online kaartjes te bestellen. Parkeerkosten zijn $5. De winteropeningstijden zijn: doordeweeks tussen 10AM en 4PM (laatste rondleiding vertrekt om 4:05PM), in het weekend tussen 10AM en 5PM.

Als je op de bonnefooi gaat, kost een kaartje $5 aan de kassa. Op drukke dagen loop je echter de kans dat vanaf 12 uur 's middags de hekken dicht zijn. Je kunt dan alsnog proberen telefonisch kaartjes te bestellen. Je moet dan wel eerst een stukje terugrijden naar de bewoonde wereld om GSM-ontvangst te krijgen!

zaterdag 25 december 2010

Fijne kerstdagen!


Sorry voor de slechte beeldkwaliteit... Dus doe je ogen maar dicht en luister naar de muziek. Het saxofoonkwartet staat regelmatig kerstliedjes te spelen in de passage schuin tegenover ons huis.

vrijdag 24 december 2010

Kerstroddels, -koekjes en -drop

Hoewel we al 'n paar jaar weg zijn uit Nederland, krijgen we elk jaar toch nog flink wat kerstkaarten van Nederlandse famialie en vriendne. Leuk hoor, want het versturen van kerstkaarten is 'n traditie die men hier in de VS niet kent. Of in elk geval niet zo hardnekkig volhoudt als in Nederland.

Gisteren lag er 'n leuk pakje op ons te wachten op het postkantoor.

 

Een gemengd roddel/snoep/speelpakket van de vier puffels uit Nootdorp. Leuk!

Ik vroeg me wel even af hoe lang het pakje onderweg was geweest toen ik Lady Di op de voorpagina van de Story zag staan. ;-)

donderdag 23 december 2010

Een superlang kerstweekend

Alvast sorry.

Hier in de buurt hebben de meeste mensen dit jaar 'n lang kerstweekend. Kerst valt hier namelijk een beetje anders dan in Nederland.

In de VS viert men vooral kerstavond, dus op de 24e. Je kent het wel van de TV-series en films: iedereen gaan uit het werk nog snel kadootjes kopen en dan naar huis voor het kerstdiner. Dus het grote diner is hier op de 24e, niet op de 25e zoals in Nederland.

De 25e hebben de meeste mensen dan vrij om uit te buiken. En om 's ochtends de kadootjes uit te pakken die onder de kerstboom liggen.

Sommige werkgevers (zoals de mijne) maken ook van de 24e een vrije dag. En zo komen we dus ineens aan 'n lang weekend dit jaar. :-)

Extra leuk is vooral dat "public holidays" hier opschuiven als ze in 'n weekend vallen. Dus omdat de 25e op 'n zaterdag valt, schuift de vrije dag door naar maandag. En zo komen we ineens aan 'n superlang weekend van vier dagen.

Ik zei het al aan het begin: sorry.

woensdag 22 december 2010

Voedselbank

Rond de feestdagen worden er overal inzamelacties gehouden: warme jassen, pyjama's en vooral voedsel. Bij de Safeway zag ik tassen met $10 aan eten die je kon schenken aan het goede doel.



Op mijn werk staan er tonnen van de Second Harvest Food Bank waar je je donatie in kunt doen. Voor het gemak hangen er tasjes boven die je kunt meenemen en thuis kunt vullen met 'voedzame, lang houdbare etenswaren'. Wat ze graag willen hebben: blikken met soep, chili, vlees en tonijn, blikken fruit, blikken groente (zoutarm), potten pindakaas, cornflakes (maar dan niet de al te zoete) en pakjes vruchtensap.

maandag 20 december 2010

Verlicht


Op Santana Row in San Jose zijn alle bomen verlicht en op zo ongeveer elke hoek staat er een versierde kerstboom. Weet je hoe ze de lampjes na Oud en Nieuw weer opruimen? Gewoon doorknippen die hap en weggooien...

zaterdag 18 december 2010

Dat kan toch niet?

Vrienden van ons hebben 'n nieuwe auto gekocht. 'n Nissan Armada.



Je kent het wel, van het type tank: 6-liter V8 motor erin en genoeg eigen gewicht om het gloednieuwe wegdek van de A2 aan gort te rijden.

Leuke auto wel. Alleen dat benzineverbruik. Dat kan toch echt niet?

woensdag 15 december 2010

Four geeks

Het lijkt wel 'n soort mopje: "what do you get when you put four geeks in an apartment?"

In New York logeerden we bij vrienden. Ze wonen fantastisch aan de rand van Manhattan en het scheelde mooi de stress van op korte termijn 'n hotel uitzoeken.



Maar met vier geeks heb je wel 'n enorme bak aan apparaten die 's avonds opgeladen moeten worden. Dus moest ik voor m'n iPhone uitwijken naar 'n stopcontact in de keuken.



Hmmm... voor mijn gevoel hebben we toch veel meer bier gedronken dan je hier ziet.

zondag 12 december 2010

"Winter" in New York

Lopend in Manhattan zagen we ineens witte vlokken langswaaien. Raar, want zo koud was het nou ook weer niet. Op de volgende straathoek zagen we de oorzaak van de witte vlokken.

 

Omdat in Amerika niks aan het toeval wordt overgelaten, zorgt men op deze straathoek voor 'n gegarandeerd sneeuwtafereeltje. Toen wij er liepen, waren ze het net aan het aanleggen.

Erg schattig en ik moet toegeven: het kerstgevoel werd gelijk 'n stuk groter.

 

Maar als je er langs loopt, is het toch ook wel weer grote nep hoor.

donderdag 9 december 2010

Postbuizen

In het Empire State Building zie je nog veel van dit soort buizen.

 

Manon herkende ze gelijk: dat zijn postbuizen. Mijn herinnering ging gelijk terug naar de C&A vroegen: bij de kassa werd je bonnetje en het geld in 'n cilinder gestops, die werd in 'n buis geduwd en dan woosh... gingen beiden naar boven. Alleen daarom al wilde ik met m'n moeder mee naar de C&A.

 

Deze "mail chutes" zijn iets minder geavanceerd. Ze werden vroegen gebruikt om de post van boven in het gebouw eenvoudig beneden te krijgen. De mensen op de werkvloer gooiden gewoon hun brieven in de chute en die kwam dan beneden in 'n verzamelbak waar de postbode ze uit kon halen.

'n Aardig idee natuurlijk, maar helaas kwam er nogal veel post klem te zitten. En ik moet er ook niet aan denken dat het pakje van die kantoorpief op verdieping 86 mijn brief aan tante sjaan verplettert.

maandag 6 december 2010

Empire state building

Zo af en toe moet ik voor m'n werk op reis. Meestal "gewoon" even naar Nederland, maar soms ook binnen Amerika bij klanten op bezoek. De afgelopen weken moest ik langs bij 'n klant in New York en 'n kantoor van ons in Boston. En omdat in die periode ook Thanksgiving viel, ging Manon mee.

New York was echt 'n bliksembezoekje. We kwamen op zondagochtend aan met de nachtvlucht uit San Francisco (de zogeheten red-eye). En op dinsdagochtend ging onze vlucht naar Boston. Dus 48 uur om New York te verkennen, waarvan ik er ook nog 24 moest werken.

Op zondag zijn we lekker door Manhattan gaan banjeren. Hoewel er miljoenen mensen wonen en werken, is Manhattan niet zo heel groot. Dus als je de tijd hebt, is het best leuk om 'n deel te voet te verkennen. Wij zijn van de hoek van avenue C en 23rd street naar 5th avenue en 34th street. Dat is op dit kaartje van rechtsonder naar linksboven.


View Larger Map

Als je de kortste route loopt is het misschien 2.5 kilometer. Maar wij hebben er slingerend door de streets en avenues bijna twee uur over gedaan. En toen stonden we bij ons doel voor die dag:

 

Het empire state building is met zijn 381 meter het hoogste gebouw in New York. In die 381 meter zitten 102 verdiepingen. Je kunt met de lift helemaal naar de top, maar wij zijn op de meer gebruikelijke 86e verdieping uitgestapt.

 

Vanaf hier heb je 'n fantastisch uitzicht over Manhattan en de andere delen van New York.

 


Wat je heel goed kunt zien van zo hoog is dat Broadway als 'n schuine lijn door heel Manhattan loopt. Alle andere straten en avenues staan haaks op elkaar, maar Broadway ligt heel markant van noord naar zuid. Daardoor hou je soms vreemde hoekjes land over op plekken waar Broadway andere straten kruist. Zoals dit overbekende Flatiron building.



Echte helden kunnen nog verder omhoog in deze smallere spriet naar de 102e verdieping.

 

Maar wij hebben zijn weer terug naar beneden gegaan. Die nachtvlucht zat nog in onze hoofden en het was nog 'n stevige wandeling terug naar ons logeeradres.

zondag 5 december 2010

Post van Sinterklaas

Toen we in oktober in Nederland waren kregen we van mijn schoonmoeder alvast wat Sinterklaascadeautjes mee met de opdracht ze pas op pakjesavond te openen. Thuis zagen we dat een pakje uit z'n cadeaupapier gescheurd was. De kruidnootjes die er in zaten moesten dus wel opgegeten worden... De rest hebben we netjes ingepakt laten staan.



Van de week lag er een pakje voor Frank van Amazon, maar hij had niks besteld. Ik ook niet. Gelukkig zat er een kaartje bij, het was van Mike, Rielle, Bob en Wouter.

Gelukkig was het vandaag zo ver, we hebben er maar pakjesochtend van gemaakt. We konden niet langer wachten. Jummie, chocoletters! En een leuke Donald Duck scheurkalender en deze maand mogen we elke dag een vakje open krassenkrassenkrassen. De drie mannetjes zijn grappige, wiebelende fotohouders. We hebben bij gebrek aan recente staatsieportretten (hinthint), maar even de kaart gebruikt we voor onze trouwdag hebben gekregen.

Dank u Sinterklaasje!

@Frank: binnenkort komt er weer een pakje van Amazon. Ik heb net die kekke rubberen cowboylaarzen besteld.

zaterdag 4 december 2010

Post van Google

Vandaag stond er ineens 'n pakje voor de deur. Dat was de tweede keer deze week al dat Manon en ik elkaar aankeken met 'n blik van "heb jij iets besteld?".

 

Niet dus. Dit keer bleek het 'n kadootje van Google te zijn: 'n Google TV. Sinds ik afgelopen jaar naar 'n conferentie van Google ben geweest, weten ze ineens heel goed dat ik 'n programmeur ben. En als je programmeurs nodig hebt om software te maken voor je apparaat, is het 'n stuk goedkoper om apparaten uit te sturen dan om die programmeurs allemaal aan te nemen.

 

Toch leuk om hier te wonen. Want in Nederland was ik ook al programmeur en stuurde Google me nooit van dit soort kadootjes. :-)