zondag 30 november 2008

Uit bed, naar de fitness

Zoals bij veel complexen in de buurt, heeft ook ons appartementencomplex 'n fitnessruimte. Elke ochtend rolt Frank om 6 uur z'n bed uit en gaat een 'workout' doen. En dan is hij niet eens alleen, meestal zijn er 3 anderen die zo wakker worden voordat ze gaan werken. Ik ga iets later in de ochtend mijn rondje doen. iPod mee en lekker op de muziek stampen op de crosstrainer. Dit is een deel van onze 'gym': Heb je de 'opengeklapte laptops' op de apparaten gezien? Dat zijn tv-schermen die je tijdens je training kunt aanzetten. Zoek een leuk kanaal op, sluit je oordopjes aan en starten maar.Het is nog net niet zo dat de tv uit gaat als je te traag bent.

zaterdag 29 november 2008

Dickens Christmas Fair

De komende weekenden is het Dickens Christmas Fair in de Cow Palace in San Francisco. Net als in Deventer lopen er allemaal mensen verkleed rond, is er straattheater en vinden er allemaal optredens plaats.
Al in de rij voor de kassa begint het al. Niet alleen door de bezoekers die in kostuum naar de fair komen, maar ook door de acteurs. Er begint ineens een agent tegen je te praten, of een marktvrouw die je uitlegt waar je haar verrukkelijke 'meat pie' kan halen.

Eenmaal binnen ben je echt in een andere wereld, in Victoriaans Londen. Er zijn allerlei winkeltjes met jurken, hoeden, corsetten, sieraden enzovoort.

Corsetten voor vrouwen EN mannen (kijk maar goed)

Het mooie is dat iedereen in z'n rol blijft. Sta je bij de corsetten te kijken, hoor je in het voorbijgaan een Victoriaans meisje tegen haar vriendin zeggen "Oh I wished me mum bought me one of those corsets".

We vonden de safari-draaimolen ook wel erg leuk. Die is met pluchen beesten en wordt met de hand aangedreven. Na een uur of drie rondbanjeren werd het ons te druk en zijn we naar huis gegaan.

De "grote pakjes"-brievenbus

We hadden vanmiddag bij thuiskomst 'n pakje in de brievenbus liggen. Nou ja... als je onze brievenbus hebt gezien, is je vast opgevallen dat daar niet veel inpast. De meeste appartementencomplexen hier hebben brievenbusjes van het formaat... brief.

Maar gelukkig houdt dat niet in dat je thuis moet zijn om 'n pakje in ontvangst te nemen. Er zitten namelijk bij de brievenbussen 'n aantal grotere bussen met de sleutel erin. Als de postbode 'n pakje voor je heeft, stopt hij dat in zo'n grotere bus. En de sleutel van die grote bus stopt hij dan in jouw kleine brievenbusje. Handig toch?

Alleen echt grote pakketten passen ook niet in die grote brievenbussen. Als ik thuiskom zie ik vaak pakketten bij mensen voor de deur staan. Dus ik neem aan dat de postbode ook nog wel 'ns de lift naar boven neemt. Maar ik heb eigenlijk nog geen idee of je daarvan nog moet aangeven dat dat mag. Of dat het gewoon heel normaal is dat pakketjes voor de deur worden gezet. Je kan je buren tenslotte toch wel vertrouwen?

Kerstboom


De kerstboom van San Jose in al zijn glorie

Werk-etiquette

Wat werken ze hier lange dagen zeg! Maar wat doen ze in die tijd ook 'n hoop andere dingen! Een collega van me zit steevast 'n uur per werkdag met z'n familie aan de telefoon. Andere collega's zitten meermalen per dag 'n half uur recepten uit te wisselen of gadgets te vergelijken. En de gemiddelde lunchpauze duurt ook al snel 'n uur.

Amerikanen zijn duidelijk verzot op het lang aanwezig zijn op kantoor. Ongetwijfeld heeft dat ermee te maken dat je zo "hart voor de zaak" toont. Maar je kunt natuurlijk niet voor langere tijd 11 of 12 uur per dag serieus met werken bezig zijn. Dus moeten ze binnen die lange dag ook regelmatig ontspannen en met niet-werk bezig zijn. Heel logisch, dus het is ook eigenlijk heel normaal.

Maar waarom houden ze het dan niet gewoon bij 'n werkdag van 'n uur of negen? Met 'n wat kortere lunch heb je dan ook zeker achteneenhalf uur gewerkt. En dan kun je daarna gewoon naar huis en je niet-werk-dingen doen. Het lijkt mij 'n stuk logischer. Maar ja, ik ben dan ook geen Amerikaan.

Wie doet de boom aan?

Wat is er leuker dan Black Friday af te sluiten met de Tree Lighting Ceremony in downtown San Jose? Met onze Nederlandse 'buren' van Building 1 zijn we afgezakt naar Plaza De Cesar Chavez waar Christmas in the Park is begonnen. Geen kerstmarkt zoals in Engeland en Duitsland, maar een maand lang een soort kerstsprookjesbos, een ijsbaan en een kermis.

Om 18 uur was het - na tig onverstaanbare toespraken, kerstliedjes en volkslied - zover (in de video hieronder na zo'n 38 seconden):



Daar krijg je toch kippenvel van...

Herfstboeket


Voor onze Thanksgiving-gastvrouw hebben we gisteren 'n boeketje in herfstkleuren meegenomen.

vrijdag 28 november 2008

Was dat nou slim?

Op Black Friday 's middags naar de Great Mall of the Bay Area gaan is niet slim. We waren eerst bij de Fry's in de buurt geweest en daar viel het wel mee met de drukte. Dus we dachten dat het niet zo'n vaart zou lopen en gingen richting de Great Mall. Fout! We hebben op de parkeerplaats file gereden en daar hebben we het maar bij gelaten. We gaan wel een andere keer.

Black Friday - de dag na Thanksgiving - is gekkenhuis in de winkels. Op Black Friday wordt er flink gestunt, zoals een Samsung 50" tv-scherm voor $899. Daarvoor willen mensen graag in de rij staan, zelfs de avond ervoor. Toen we gisteravond laat naar huis terugreden uit San Mateo, zagen we al een kampement naast een Best Buy (elektronicazaak). Je kent misschien ook wel de beelden op tv van hysterische vrouwen die krabbend en slaand zich een weg banen naar de rekken met afgeprijsde kleding. Ik las net op nu.nl dat er vandaag in New York bij de Walmart een winkelmedewerker onder de voet is gelopen door een 'stampede' (stormloop) van winkelbezoekers. Helaas kan hij het niet meer navertellen.

Tijd voor een vers bloemetje


Eens kijken hoe lang deze het uithouden. Het is een restje 'filling' van het oude boeket, met verse troslelies en -anjers (carnation flower).

Dichtbay


We blijken niet zo heel ver van de baai af te zitten. Bij Alviso Marina kijk je over de zoutpannen heen. Jarenlang heeft men daar intensief zout gewonnen, waardoor 85% van de oorspronkelijke 'tidal marshes' zijn verdwenen. Ik geloof dat de Nederlandse term voor zo'n zoutig moeras 'slufter' is.

Nu is een stuk zoutwingebied bestempeld als beschermd natuurgebied. Door de aanwezigheid van moerassen, zoutvlaktes, modderpoelen en kreekjes zijn er veel vogels en andere dieren te vinden. De natuurbeschermers hopen dat er straks weer genoeg 'salt marsh harvest mouses' (zeg maar Bay Area-dwergmuisjes) en 'Californian clapper rails' (de lokale klapperral, een kraanvogelachtige) rondlopen. Voor de wandelaren en fietsers zijn er paden aangelegd. Gaan we vast nog wel fietsen.

Thanksgiving

We hebben ons eerste Thanksgiving-diner meegemaakt! Een Nederlandse collega had ons uitgenodigd bij hem thuis. Hij woont met z'n gezin een half uurtje bij ons vandaan. De Hollandse vlaggetjes hingen buiten en binnen waren de voorbereidingen in volle gang. Nog even de kalkoen bedruipen, een vegetarisch alternatief voor de kinderen maken, tafel dekken en ondertussen gezellig kletsen. En toen was het zover:Wiegert snijdt de kalkoen aan

Op de tafel stonden allerlei lekkere gerechten, zoals de traditionele aardappelpuree:Geen Thanksgiving zonder "mashed potatoes" (aardappelpuree)

De vegetarische pubers hebben toch kalkoen gegeten:Suzanne en Charlotte hadden fruit/snoep-kalkoentjes gemaakt... en ook opgegeten.

Na een heerlijke apfelstrudel met zelfgemaakte vanillesaus (jummie!) was het tijd voor koffie en een hilarisch spelletje Cranium (soort Party & Co).

Om even in de Thanksgivingsfeer te blijven: Wiegert en Anja, bedankt voor de gezellige avond!

donderdag 27 november 2008

A 12 pound tofu turkey

Vandaag is het Thanksgiving hier in Amerika. Na Kerstmis is het de grootste feestdag van het jaar. En ik maar denken dat ik gewoon de hele week moest werken. Niet dus: donderdag en vrijdag zijn vrije dagen. Zelfs de winkels schijnen vandaag vroeg te sluiten; een unicum in dit 24/7-land.

Thanksgiving is het feest waarop Amerikanen zich bedenken wat ze allemaal hebben om dankbaar voor te zijn. Ik heb me voorgenomen om daar vanavond in stilte 'ns flink aan mee te doen.

Maar Thanksgiving is vooral 'n feest van veel eten. Het hoofdonderdeel is 'n liefst levensgrote kalkoen. En die wordt dan omgeven door zoete aardappelen, aardappelpuree, cranberry's, groene bonen en natuurlijk... pompoentaart. En dan ben ik vast nog van alles vergeten, want dit is onze eerste Thanksgiving in Amerika.

Wij gaan vanavond bij 'n collega in San Mateo eten. Hij vroeg heel netjes of we nog speciale dieetwensen hadden, zoals vegetarisch eten.

Ik kon het niet helpen, maar zag ineens 'n enorme kalkoen van tofu voor me. Zo echt helemaal gebeeldhouwd in de vorm van 'n kalkoen. Het lijkt me 'n koddig gezicht.

woensdag 26 november 2008

Voorzichtig rijden

Als het dan ineens weer regent, dan kunnen de wegen net als in Nederland even heel glad zijn (door olie en stof). Voorzichtig rijden is belangrijk.

Vanmiddag had ik -niet zo heel handig- mijn boodschappen achter in gezet. Ik wilde vooral droog in de auto zitten. Ik hoorde tijdens het rijden wel een 'boenk', maar besteedde er verder geen aandacht aan. Toen ik in de garage de boodschappen wilde uitladen, trof ik dit aan:Oh, mijn eieren! Gelukkig was er maar eentje een beetje gebutst (die lag in de hoek bij de Coors). Is dat voorzichtig rijden of niet :-)

It's raining man


En vandaag valt de voorspelde regen dan toch

All the leafs are brown


De herfst lijkt begonnen te zijn (foto van afgelopen zondag). Er is regen voorspeld, maar gisteren was het bewolkt maar droog.

High, Free of Express?

'Highway' is de algemene benaming van een openbare weg. Hier in het westen noemen we de higway ook wel 'freeway'. Zo wordt de 101 hier US Highway genoemd, maar ook Bayshore Freeway. Andere termen die je tegenkomt in de VS: 'interstate', 'thruway', 'turnpike', 'pikeway'. Van origine zijn thruways en turnpikes tolwegen, maar hier in de Bay Area heb ik nog geen tol hoeven te betalen (Guadalupe Pikeway).

Terug naar de (limited access) highway/freeway, dit is een 'belangrijke verbindingsweg tussen steden waar op hoge snelheid gereden wordt'. Voor de goede doorstroming zijn er geen gelijkvloerse kruisingen en er is sprake van 'volledig gereguleerde toegang' door aangegeven op- en afritten ('ramps'). De rijrichtingen zijn gescheiden door vangrail of groenstrook. Zeg maar de Nederlandse A-wegen. Soms zijn er tussentijdse op- en afritten die direct een wijk in gaan. Die zijn nogal venijnig, want heel kort. De gewone op- en afritten zijn ook nogal sportief aangelegd. Ik voel me vaak net in een achtbaankarretje zitten.

Een highway heeft minstens 2 rijstroken ('lanes') per richting. Hier heeft de 101 er 4 elke kant op. Dat is niet spectaculair, in Nederland is dat ook niet vreemd meer. Maar hier kan het aantal rijstroken wel oplopen tot 16. De meest linkerbaan kan een HOV-strook (high occupancy vehicle, oftewel carpool-) zijn.
De maximumsnelheid op een gescheiden highway (3 of meer banen aan elke kant met vangrail er tussen) is 65 mph (105 km/u), tenzij hoger aangegeven (soms 70 mph - 113 km/u). Een voorbeeld is de 101 van San Francisco naar San Jose. Heb je een highway zonder vangrail, dan is de maximumsnelheid 50-55 mph (80-88 km/u) zoals op Cabrillo Highway (1), langs de kust van San Francisco naar Santa Cruz. Dat is meer een Nederlandse provinciale weg.

Expressway
Dan hebben we de 'expressways'. Deze hogesnelheidswegen hebben een 'gedeeltelijk gereguleerde toegang', dat wil zeggen dat er naast de aangewezen in- en uitvoegstroken er ook uitritten van winkels, kantoren en woonwijken op mogen aansluiten. Kruispunten zijn gelijkvloers met verkeerslichten. De maximumsnelheid op een expressway is - afhankelijk van de bedrijvigheid van het gebied (woonwijk/kantoren) - 35-45 mph (56-73 km/u). Een voorbeeld is Montague Expressway, die wij vanaf Lick Mill Boulevard oprijden. Vergelijk het maar met de ringweg langs Utrecht-Overvecht. In de buurt van scholen is de maximumsnelheid 25 mph (40 km/u).

Straten in woonwijken
Als je in een woonwijk van een expressway af gaat en in een 'normale' straat rijdt, dan is de maximumsnelheid 25 mph.

Comcast triple play

Sorry voor de Engelse titel, maar volgens mij heet dat in het Nederlands ook zo: triple play. Dat is als je van één aanbieder zowel TV, telefoon als internet afneemt. En dat doen wij hier dus bij Comcast. Niet omdat dat de beste is, of de goedkoopste. Maar eigenlijk alleen omdat het de eerste was die we tegenkwamen en we toch vooral snel 'n internetverbinding wilde hebben.

Na wat opstartproblemen lijken alle drie de Comcast-onderdelen het nu goed te doen.


De eerste veel-te-ingewikkelde afrekening van Comcast

De internetverbinding doet het in elk geval prima, want anders zouden we deze weblog niet zo regelmatig bijhouden. Voor de techneuten: de latency is hoog, de throughput ook.

De telefoon deed het als eerste goed, maar is voor ons nog wat minder van belang. We bellen wel 'ns met Nederland, maar dat is niet zoveel. Oh ja, alle telefoontjes binnen de VS zijn inbegrepen in de prijs. Maar ja... we bellen nog niet zoveel binnen de VS.

De TV heeft eigenlijk het langst op zich laten wachten. Maar ook die dienst werkt sinds vrijdagavond goed. Met meer dan 200 kanalen is de keuze reuze. En voor geen meter aan ons besteed. Dus zijn we extra blij dat we er gelijk 'n DVR bij hebben. Dan kunnen we dus gewoon de dingen opnemen die leuk lijken en ze dan terugkijken als het ons uitkomt. Eigenlijk net als met 'n ouderwetse videorecorder, maar dan zonder geklooi met banden of moeilijk programmeren.

De bigmac-index voor zo'n triple play setje:

Kabel + telefoon + internet $99/maandZiggo alles-in-1 plus€50/maand

dinsdag 25 november 2008

Brievenbus zonder klepje

Nog zo'n raar iets. Dit is onze brievenbus:

Hopelijk valt je iets op als je de foto goed bekijkt.

Precies, deze brievenbus heeft geen klepje.

Dus hoe doet de postbode de post er dan in? Nou, er zit in elk brievenbussenbord een grote "master lock". Ons vermoeden is dat alle brievenbussen open gaan als je de sleutel van dat slot hebt. Maar ja, we hebben de postbode nog niet kunnen betrappen. Dus het blijft nog even speculatie.

Hollands shoppen

Viavia hoorde ik over een Nederlands/Indonesisch winkeltje+restaurant in het zuiden van San Jose: Ori Deli. En dat ze daar nu chocoladeletters op voorraad hebben. Nou leek het mij wel leuk om Franks collega's kennis te laten maken met de Nederlandse Sinterklaastraditie. Nee, ik ga niet verkleed als Piet snoep rondstrooien, maar ze krijgen wel allemaal een chocoletter. En ik heb wel wat kruidnoten en schuimpjes voor bij het koffieapparaat meegenomen.
Ik heb ook maar meteen 2 kleine doosjes hagelslag meegenomen. Wat betreft zoet broodbeleg lijken de Amerikanen niet verder te komen dan jam, chocopasta, honing en pindakaas. OK, dat is genoeg keuze, maar voor een fervente hagelslageter als ik is het hier wel afkicken.

Nu ik even zit te googlen, zie ik dat er dichter bij huis ook een Hollandse winkel zit (verkopen ook online): Holland's Best.

Uitzicht op het zwembad


De liften in ons appartementencomplex zijn best snel. Maar als je dan toch even staat te wachten, kijk je uit op het zwembad.

maandag 24 november 2008

Rottig tanken

In Nederland tankte ik zoveel mogelijk bij de TinQ of TanGo. Hier heb ik de Rotten Robbie ontdekt op Lafayette/Aldo (zo geef je de kruising aan van Lafayette Street en Aldo Avenue). Bij een gemiddeld tankstation zoals Shell en Chevron betaal je $2,399 per gallon. Bij Rotten Robbie kost 't 2,199 per gallon. Reken, reken, een gallon is 3,8 liter ... dat is 58 dollarcent (45 eurocent) per liter. Dat mag ook wel, want jemig, er ging 11,5 gallon in de tank, terwijl de tank nog niet eens leeg was!


Er zijn nog wel meer goedkopere tankstations, zoals Valero.


GasolineUnleaded$2,199 per gallon€1,265 per liter

Ingestonken

Ik pak de melk uit de koelkast en zie de houdbaarheidsdatum. Verdikkeme, stelletje viezerds dat ze zo'n oude fles in de koeling laten staan! Oh, wacht eens, ze schrijven de datum hier anders. De melk is houdbaar tot 5 december en niet tot 12 mei 2008.

Watertekort

Er is hier in Noord-Californie de laatste tijd wat te weinig regen gevallen. Als gevolg daarvan begint het water op te raken. Je kan het zien aan de lage waterstand in de rivieren. Maar je kunt het ook zien als je ergens gaat eten.

Normaal gesproken krijg je in 'n Amerikaans restaurant direct bij binnenkomst 'n groot glas water voorgeschoteld. Maar in veel restaurants zie je nu 'n bordje op tafel staan:

Vrij vertaald:
Omdat het wateraanbod op dit moment beperkt is, serveren wij alleen water op verzoek. Wilt u een glaasje water, vraag daar dan om.

Op zich is dit natuurlijk 'n goed initiatief. Hoewel het prettig is dat er altijd 'n flink glas water voor je op tafel staat, worden veel van die glazen onaangeroerd weggegooid. En als je dan bedenkt hoe groot die glazen hier zijn, is dat dus een flinke verspilling van (schaars) drinkwater. Mij zullen ze dus niet horen klagen.


Maar ja... vervolgens zette ik vanochtend thuis de douche aan. En heb toen eerst maar even m'n kleding voor vandaag uitgezocht, 'n stukje in m'n boek gelezen en 'n kopje koffie leeggedronken VOORDAT ik de douche instapte.

En de reden daarvoor is heel simpel: het duurt zo'n drie minuten voordat het water in onze douche warm wordt. Ik heb geen idee waarom het zo lang duurt, want de ketel staat op 't balkon. Maar ik weet wel dat er in die drie minuten 'n hoop glaasjes water nutteloos door het putje spoelen.

Dubbel gedoe: aan de ene kant proberen glaasjes te besparen en aan de andere kant emmers wegspoelen.

zondag 23 november 2008

1 = 0

Dit is het knoppenbord in onze lift.

Valt je iets op? Nee? Kijk nog 'ns goed.

...
3
2
*1
P1 (parkeergarage niveau 1)
P2 (parkeergarage niveau 2)

Op welke knop moet je drukken als je naar de begane grond wilt?

Ervaren Amerika-gangers weten het vast wel. De begane grond noemen ze hier "first floor". En omdat er nogal wat buitenlanders zijn die dat verwarrend vinden, zetten ze 'n sterretje achter de 1.

Dus eigenlijk ligt ons appartement helemaal niet op de zesde verdieping, maar op de vijfde. Of "on the sixth floor".

Koffie voor onderweg


Niks is zo lekker als 'n vers kopje koffie voor onderweg

zaterdag 22 november 2008

Afritten


De afritten van de snelweg hier hebben de naam van de weg waar je op uitkomt. Ze hebben vaak ook nog wel nummers hoor, maar de naam is hetgeen dat toch wel het meeste opvalt. En het is eigenlijk ook wel heel logisch als je eenmaal hebt gezien hoe breed de straten hier zijn.

Weet iemand trouwens het verschil tussen al die straattypes? Tot nog toe heb ik volgens mij deze soorten gezien:

  • Highway

  • Freeway

  • Pikeway

  • Expressway


Die eerste soort is echt wel anders, want er zitten geen stoplichten op. Het is dus als 'n autoweg of snelweg in Nederland. Maar wat zijn al die anderen? Is het 'n bepaald type? Of is het gewoon net hoe de pet van de namen-ambtenaar staat?

Half Moon Bay

Vandaag zijn we naar Half Moon Bay geweest, 3 kwartier rijden hier vandaan. Het ligt tussen San Francisco en Santa Cruz. Het oude stadscentrum (d.w.z. Main Street) zag er leuk uit. Veel kunst-/handcraft-winkeltjes en tweedehandsboekwinkels. Bij Half to Have It zijn we even gaan kijken, dat zag er zo leuk uit. Ze hebben daar een mix van antiek, kitsch, glas en mozaiek. Het grind was ook van glas, te koop voor $7 per pound (450 gram).

Daarna zijn we naar Francis Beach gegaan. Dat was het dichstbijzijnde strand en daar gaan we alleen nog eens naar toe als we daar een keer gaan picknicken, want het was niet heel bijzonder (en betaald parkeren: $7,-). Een steil strand, een zee met mooie golven en dat was 't. Er zit een 'camp ground' dat vol stond met campers in alle soorten en maten. Er was overigens ook plek voor rondtrekkende wandelaars en fietsers.Vervolgens zijn we via Coast Highway 1 naar het noorden gegaan en hebben we een korte lunchstop gehad bij Mezza Luna in Princeton by the Sea.

Onder San Francisco - nog voor Daly City zijn we de Skyline Boulevard (35) opgegaan. Deze sluit bij San Bruno aan op de 280 en gaat vlak langs San Andreas Lake. Dit meer is ontstaan door de bewegende aardplaten (rift zone) van de San Andreasbreuklijn (San Andreas Fault).


Hier een blik op het meer vanuit de auto:

De 280 loopt parallel aan de 101. Wil je mooi rijden, dan neem je de 280. Wil je stadser rijden en zonder hoogteverschil, dan pak je de 101.
Als afsluiting van de dag zijn we nog naar Westfield Valley Fair en Santana Row geweest. Bij de Borders (boekwinkel) hebben we elk een lekker boek gescoord.

Trader Joe's

De Safeway zit dan wel op loopafstand, het is niet de goedkoopste supermarkt. Vandaag ga ik eens een Wallmart bezoeken. Eerder deze week heb ik boodschappen gedaan bij Trader Joe's in Sunnyvale.

Trader Joe's heeft een beetje het Aldi-principe (is ook niet zo gek, want meneer Albrecht heeft een dikke vinger in Joe's pap), maar dan zonder de non-food en wel met bekende merken. In de schappen kwam ik wijn tegen die ik ook bij de Safeway heb gezien.

De winkel ziet er wel mooier aangekleed uit dan een gemiddelde Aldi, met Hawaiaans tintje. Ze profileren zich vooral als 'organic', dat is nu helemaal hip hier. Grappig was wel dat ze hier Duvel en Chimay verkopen (flessen van 750 ml voor 8 of 9 dollar als ik het me goed herinner). Ook zag ik er een verpakking Heineken staan, met die kleine flesjes (7 dollar).

De echte Aldi-winkels vind je aan de oostkust.

Advertenties op m'n mobiel

Grrr... sinds ik een Amerikaanse prepaid 'Pay As You Go' SIM-kaart van T-Mobile heb, krijg ik af en toe telefoontjes. Ik neem dan netjes op met "Hello?", want onbekend nummer. Dan hoor ik een bandje met een heel verhaal. De eerste keer hoorde ik dat ik een vakantie had gewonnen en dat ik contact moest opnemen met een sales representative. Jaja.. De andere was een aanbieding voor goedkoper kabel/internet/telefoon. We hebben onze Comcast-spullen eindelijk net goed werken, dus ik stap niet over! Ik zal eens kijken of ik ergens kan aangeven dat ik dit soort berichten niet wil ontvangen (en dan ook niet krijg).

Koud

Brrr.... het is hier fris aan het worden. Tijd voor vesten en jasjes. Hoe koud het dan is? Uh... 67 graden Fahrenheit = 19 graden Celsius. Dat is nog steeds een stuk beter dan de sneeuw en hagel in Nederland.

vrijdag 21 november 2008

Eikelige eekhoorn

Van de week had ik een Acorn squash gekocht, een pompoen. Ik zag de eikeltjesvorm niet helemaal terug in de pompoen, maar ik bedacht me wel dat 'acorn' wel erg hetzelfde klinkt als 'eekhoorn'. En eekhoorns eten... acorns! Is dit toeval of zit er meer achter? Volgens deze blogger is het toeval.


Valse vrienden
Woorden die in twee talen (bijna) dezelfde vorm hebben maar iets anders betekenen, worden 'valse vrienden' of 'false friends' genoemd. Met vorm wordt niet alleen de spelling bedoeld, maar ook de uitspraak. 'Acorn' schrijf je dan wel heel anders, als je het uitspreekt klinkt het als [ee-korn]. Nog een voorbeeld: 'bad' (Engels: slecht, Nederlands: badkuip), of het Spaanse 'once' (getal 11) betekent in het Engels 'eens' (Once upon a time...). Nog een leuke: de witte neushoorn. Die is helemaal niet wit, maar heeft gewoon een brede bek. De Engelse kolonisten in Zuid-Afrika hoorden het Afrikaanse 'wyd' (wijd/breed) aan voor 'white'.

Mijn theorie
Er moet een verband zijn tussen 'acorn'-'eekhoorn'. Het knaagdier heet in het Engels 'squirrel'. Dit schijnt van het Latijnse scuriolus/scurius of het Griekse skiouros: schaduw maken met staart. Dus hier vind ik geen connectie. Dan is het vast als volgt gegaan: Lang lang geleden komt een Nederlandse kolonist aan in het Wilde Westen. Hij heeft heimwee en op een dag herkent in den vreemde een beestje van thuis dat heerlijk aan een eikeltje zit te knabbelen. De kolonist roept enthousiast "Kijk, een eekhoorn!" Een toehoorder met een ongezonde voorliefde voor eikeltjes koppelt het woord aan het nootje en voila de 'acorn' is geboren? Dit zou ook de verschuiving verklaren van het dierlijke eekhoorn naar het plantaardige acorn.

Wie o wie kan hier meer over vertellen?

Zonsopgang


Gemaakt om 7 uur 's ochtends.

En, lijkt het een beetje op mijn schilderij dat ik in juli heb geschilderd? Ah toe...

Drie cent korting

Ik begreep het niet in de Safeway-supermarkt. Steeds als we onze eigen tassen tevoorschijn haalden, sloegen ze iets aan. Laatst heb ik toch maar even de bon wat beter bestudeerd. En wat denk je?

Als je 'n eigen tas bij je hebt, krijg je $0.03 korting. Rijk wordt je er niet van, maar het gaat om het idee.

donderdag 20 november 2008

Amerikaanse rozen

Gisteren kwam Frank thuis met een bos lange rozen. Daar stond hij op de gang met z'n fiets en de bos bloemen. Heel Hollands ;-)

Onze 'art nook' begint meer de functie van bloemen- en kaartenhoekje te krijgen. Gelukkig houdt Pauls pentekening het kunstgehalte hoog.

De bijbehorende bigmac-index:


Rozenboeket10 grote rode rozen, wat gipskruid en wat "gras"$1610 korte rozen€2,99
   10 langstelige witte rozen€7,50

woensdag 19 november 2008

Kort Amerikaans

In Nederland schoor ik Frank elk weekend met de tondeuse. Die was aan het eind van z'n Latijn en kon alleen op 220 Volt, dus die heeft de oversteek niet gemaakt. Voor ons vertrek had ik al op internet gezocht naar een Amerikaans alternatief. Eerst kwam ik bij de hondentrimsets terecht, maar uiteindelijk vond ik wat geschikte modellen. Een hele rare die ik tegenkwam, was de Remington Short Cut Clipper.

Het was afgelopen zaterdag hoog tijd om Frank weer eens te scheren. Op naar de Best Buy (we hadden het scheerhoekje bij de Fry's toen nog niet ontdekt). Zul je zien, was dat rare ding de enige die er was. De nood was hoog, dus hebben we die toch maar gekocht.

Het werkt aardig, ik kam Franks haar (gniffel) eraf. Het voordeel is van dit model is dat Frank het ook zelf kan doen. Met een gewone tondeuse is het moeilijk om vanuit alle hoeken te scheren. We doen het zonder bescherming, anders komt er niet veel af. Gevolg is dat Franks haar nu heel erg kort is. Het duurt denk ik niet heel lang meer voordat hij overstapt op coupe 'Oom'.


Remington SCC-100Short Cut Clippers$32Mediamarkt Utrecht€45

Een alternatieve fietsroute naar kantoor

Manon heeft 'n fietskaart van de omgeving gevonden. Gewoon op te halen bij de gemeente hier. En hij is eigenlijk best wel bruikbaar. Waarschijnlijk is dat de beste manier om de Amerikanen 'n beetje op de fiets te krijgen: fatsoenlijke kaarten.

Nou ja, dat en het aanleggen van betere fietspaden natuurlijk. Er is hier in de vallei 'n groot project bezig om meer fietspaden aan te leggen. En dan dus niet van die stroken langs de snelweg waar ik eergisteren over vertelde, maar echte afgescheiden paden - liefst door stukjes mooie natuur. Ze zijn er al 'n paar jaar mee bezig en zo te zien gaat het ook nog wel 'n paar jaar duren. Maar dan heeft alleen al de gemeente San Jose zo'n 100 mijl aan fietspaden liggen. Durft iemand te kijken hoe zich dat verhoudt tot bijvoorbeeld Amsterdam?

Maar goed, ik hoef gelukkig geen 100 mijl naar m'n werk te fietsen. Een mijl of drie is het maximaal. En hoewel ik me niet heel onveilig voelde op de Montague Expressway en North 1st Street, is het toch wel leuk om te weten wat de alternatieven zijn. Dus vandaag ben ik met de kaart in de hand via 'n Guadelupe River Trail gefietst.

Klik op de foto om hem groter te zien

Ik moet dus van het puntje van de oranje pen, naar het puntje van de metalen pen. Eerder ben ik via Montague ExpressWay en North 1st Street gegaan. Lekker rechttoe rechtaan, met veel stoplichten.

Maar vandaag ben ik via de blauwe driehoekjes langs het groengetekende riviertje Guadelupe gefietst. Het is 'n gravelpad met aan de ene kant het riviertje en aan de andere kant parkeerplaatsen van bedrijven. Maar het is allicht rustiger en leuker dan die drukke weg. En het scheelt me nog 'n stoplicht ook.

dinsdag 18 november 2008

De IKEA


Gelukkig zijn sommige dingen overal ter wereld hetzelfde. Zoals de IKEA. Manon heeft daar vandaag 'n doodnormaal wasrek gehaald, gewoon Zweedse balletjes gegeten en gekeken naar 'n beetje normale barkrukken en... oh ja, allerlei dingen met typisch Scandinavische namen gekocht.

Altijd leuk voor 'n bigmac-index:




WasrekFrost$20€13.00
AfvalbakjeFibbe$7€4.00
IJsschepCharm$3€2.50
OnderzettersSirja, 4 stuks$3€2.50

Verhip... de IKEA lijkt 'n vrij normale conversie te doen. Het schommelt wel flink, maar is toch vergelijkbaarder dan de meeste prijzen. Zouden we de rubriek dan toch moeten hernoemen naar de Ivar-index?

De krant heeft 'n ander formaat

Allerlei zaken hebben andere afmetingen in de VS dan we in Nederland gewend waren. Manon heeft daar maanden geleden al 'ns over verteld, maar je blijft er als beginnende emigrant tegen aanlopen. Van sommige dingen weet je niet beter:

  • in plaats van vierkante meters, hebben ze hier square feet. Omrekenen van square feet naar vierkante meters is: delen door tien en dan nog 10% ervan afhalen.

  • gewicht gaat hier in lb (zeg: pounds) en dat is ongeveer 450 gram. Er gaan 16 oz (zeg: ounces) in 'n lb. 'n Ounce is dus ongeveer 28 gram.

  • Vloeistof gaat in gallons en dat is 3.8 liter.


Maar dat zijn natuurlijk "makkelijke" verschillen. Het wordt 'n stuk vreemder als je hier 'n krant koopt uit zo'n automaat. Je gooit er drie kwartjes in en dan komt er 'n heel lang stuk krant tevoorschijn. Het lijkt 'n beetje op 'n lange tabloid.

Ernaast ligt 'n Margriet die Manon vanuit Nederland opgestuurd kreeg ter vergelijking.

Even de bigmac-index voor wat zaken:


Benzine1 gallon$2.371 liter€1.18
Krant/dagblad$0.75 €1.10

maandag 17 november 2008

Fietsen op de snelweg



Nou... Manon en Margie laten het wel erg mooi klinken hoor. Zo'n bikkel was ik vanochtend nou ook weer niet. Allereerst is 'n bikkel iemand die bij 10 graden vorst of met plenzende regen ook nog op de fiets stapt. En dus niet als het buiten lekker 20 graden is. Maar goed, daar kon ik vanochtend ook niks aan veranderen. En dat wilde ik ook niet.

Maar de tweede reden dat ik niet stoer was, is omdat ik me vanochtend op m'n fiets ook helemaal niet zo stoer voelde. Het is namelijk best wel eng om te fietsen op iets dat voelt als de vluchtstrook van 'n gemiddelde Nederlandse snelweg. En als je dan ook niet zo goed weet hoe de regels hier zijn...

Maar goed, ik heb er maar gewoon het beste van gemaakt. En eigenlijk viel het ook best wel mee. De auto ontwijken je netjes, maar gelukkig ook weer niet zo debiel ruim als de Fransen het meestal doen. En op zich went het ook snel om niet overal 'n fiets op het asfalt te zien, maar gewoon te moeten kijken naar wat 'n redelijke route is om te fietsen.

Eigenlijk is m'n grootste overgebleven vraag hoe je omgaat met linksaf slaan. Stel je hebt 'n weg met twee banen voor linksaf, dan twee banen voor rechtdoor en dan 'n fietsstrook. En je wilt dus linksaf. Ga je dan met je fiets op de voorsoorteerstrook van de auto's staan? Of ga steek je de kruising eerst rechtdoor over en sluit je dan aan bij het verkeer dat van rechts komt?

Vanochtend heb ik dat laatste gedaan. En volgens mijn collega's op kantoor is dat wel 't veiligste. Maar ja, het scheelt wel 'n stoplicht als ik 't op de andere manier doe. Misschien moet ik maar 'ns kijken of er ook 'n Californisch handboek voor fietser is. Met voorop net zo'n mooie foto van onze governator als op het auto-handboek.

Op weg naar kantoor


Daar gaat m'n held!


Veilig aan de andere kant van de express way gekomen