Oh... wat had ik daar vroeger 'n hekel aan! Van die ver-Amerikaansde Nederlanders die met 'n raar accent praten. Of die om de haverklap Engelse woorden in 'n Nederlandse zin gebruiken. Vreselijke types waren dat.
Maar nu betrap ik mezelf er de laatste tijd steeds vaker op dat ik van die Nederlandse zinnen maak, die net niet helemaal kloppen. Zoals Renée ooit al op deze site opmerkte: "de koffie komt in grote blikken" is geen normaal Nederlands.
En hoewel "we zijn naar Mayflower geweest om te lunchen" prima kan in het Nederlands, zou ik 't mezelf 'n jaar geleden nog niet zo snel hebben horen zeggen. Ook weer 'n directe vertaling uit het Engels.
De meest recente is "ik sta typisch heel vroeg op". Pardon? Typisch? Aha... typically. Normaal noemen we dat in het Nederlands, meneer van Puffelen.
Ter mijner verdediging... ach nee, laat maar... er is geloof ik geen eer meer aan te behalen.
donderdag 3 september 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten