woensdag 3 december 2008

Hoe groot is ons appartement nou echt?

Ik ben hartstikke blij met ons appartment hoor, begrijp me goed. Maar soms heb ik het gevoel dat het niet zo groot is als ons op papier verteld was. Daar staat namelijk dat het 1248 square feet is. En de omrekenhulpjes leren dat dat ongeveer 116 vierkante meter zou moeten zijn. En hoewel we mooie kamers hebben, zie ik die ruimte gewoon niet terug. Dus passen onze meubels er straks wel in?

Vandaag zijn we maar 'ns aan het meten geslagen. Helaas hebben we alleen 'n rolmaat met Amerikaanse maten (feet en inches). Maar dat is eigenlijk ook wel goed, want hopelijk wennen we dan 'n beetje aan het systeem.


Dus Manon en ik hebben net even de maten opgenomen. Als we vanaf het verste muurtje van de keuken naar het raam meten is het net geen 36 feet. En als we in de ene inbouwkast beginnen en doorgaan tot net zover in de inbouwkast aan de andere dan is het net iets meer dan 36 feet. Dus even simpel gezegd: 36' x 36'.

Nou zit er 'n raar hoekje in onze woonkamer. Een soort uitbouwtje waar de deur en raam naar de balkons zitten. Als ik die eraf haal, kom ik uit op 1183 square feet: 110 vierkante meter. Die 6 meter verschil zit vast ergens in wat hoekjes, dus die geloof ik wel. Tenslotte is 110 vierkante meter nog altijd 'n zeer ruim appartement. Maar waarom voelt het dan alsof onze eettafel (2m20 x 1m00) hier nooit goed gaat passen?

Goed... ik ga nog even wat dingen opmeten.

Manon's sociale netwerk

"Schat, we gaan vanavond naar de Christmas Lighting ceremony."
"Oh leuk. Hoe laat is dat?"
"Om acht uur pas, maar we gaan eerst eten met Jan en Marrije."


"Hey, daar ben je eindelijk. Het gebeurt niet vaak dat ik eerder terug ben van kantoor dan jij van boodschappen doen."
"Ja sorry, ik zat even te praten met Erin en toen kwam ik ook bij de supermarkt die Indiase man van het gebouw hiernaast tegen."
"Oh leuk. Had Erin nog leuk nieuws?"
"Ja, dit is haar laatste werkweek. Dan gaat ze op vakantie en trouwen."


"Ja hoi met mij."
"Hoi, je bent net pas weg. Wat is er?"
"Ik ben vergeten 'n appel mee te nemen naar kantoor, dus nu heb ik geen lunch."
"Zal ik er zo eentje komen brengen dan?"
"Graag. Bel maar even als je beneden bent, anders moet je 'n euro/dollar aan Mae betalen om naar binnen te mogen."
...
"Oei, het gaat niet meer lukken om die appel te brengen."
"Hoezo niet?"
"Dat red ik niet meer voordat ik ga wandelen met Marrije. We gaan de buurt 'n beetje verkennen."
"Ok. Dan zoek ik wel medestanders om 'n broodje te gaan eten."


"Had ik al verteld dat ik donderdag naar de Nederlandse school ga?"
"Nee. Wat ga je doen?"
"Meehelpen met inpakken van Sinterklaaskadootjes."
"Oh leuk. Hoe kom je daar zo aan."
"Gewoon, gebeld en gevraagd of ze nog hulp nodig hadden."


En ik me maar zorgen maken dat Manon hier 'n nieuw sociaal netwerk moet opbouwen. :-)

dinsdag 2 december 2008

Go banana's


Mijn moeder is beroemd hier ;o)

Levensmiddelen

Het is alweer even geleden dat we de prijs van wat levensmiddelen heben genoemd. Dus daar komt'ie:



Eieren scharrel/organisch6 stuks$2,496 stuks€1,99
Activia yoghurt8 stuks$54 stuks€2
IJsbergsla1 krop (in het Engels: head)$1,591 krop€1,69


Met dank aan Margie voor de Nederlandse prijzen.

Guadalupe River

We wonen op steenworp afstand van de Guadalupe River. Frank vertelde eerder al dat hij via een stuk van de Guadalupe River Trail naar zijn werk kan fietsen. In totaal is die wandel- en fietsroute langs de rivier 11 mijl lang.

Deze rivier loopt vanuit de bergen van Santa Cruz naar de baai bij Alviso. Toen we in augustus een kijkje namen in San Jose, was de Guadalupe maar een miezerig stroompje in een enorme bedding. Beetje overdreven, vonden we. Maar nu het regenseizoen is aangebroken, beginnen we te snappen waarom de bedding zo breed is en de 'levees' (dijken) zo hoog. De Guadalupe wil nog weleens uitgroeien tot een niet meer zo miezerig stroompje. In 1995 en 1997 waren de overstromingen zo erg dat de regio hier 'National Disaster Area' was. Gelukkig is er ondertussen een boel gedaan om herhaling van zulke overstromingen te voorkomen.
In de afgelopen dagen is het waterniveau aardig gestegen.

maandag 1 december 2008

Geen uitzicht


We werden vandaag wakker in een witte wereld. Niet van sneeuw, maar door de mist.

Klaarwakker om vier uur 's nachts

Al jarenlang hou ik vol dat ik eigenlijk nooit last heb van 'n jetlag. En veel mensen kijken dan toch wel wat jaloers naar me. Maar het is echt zo: ik ga gewoon op 'n normale tijd naar bed en de volgende dag zijn lichaam en geest ervan overtuigd dat het echt 'n normale ochtend is.

Tenminste... dat was zo...

Nu word ik namelijk al bijna drie weken steeds 's nachts om vier uur wakker. Terug in slaap komen kost moeite en lukt vaak niet; ik ben blij als rond zes uur de wekker gaat. Ik heb ook regelmatig de grootst mogelijke moeite om aan het eind van de middag 'n beetje overeind te blijven.

Nou heb ik de afgelopen jaren in Nederland ook van die periodes gehad dat ik al om vier uur wakker werd. Dus ik weet niet zeker of dit nou 'n jetlag is. Maar toch... zou ik er dan zo ineens last van hebben? En zo lang?