Mount Hamilton - poging 2

Wat in december niet lukte, is deze week wel gelukt! Met mijn ouders ben ik boven op Mount Hamilton geweest.

Zie je daar heel in de verte die witte bolletjes op de berg? Daar moesten we naartoe.

Onderweg zagen we veel bomen met maretak. Een teken dat er veel kalk in de bodem zit.

Overal 'mistletoe'.

Na een uur kronkelen waren we dan eindelijk boven. Gelukkig was het rustig op de weg. Ik wil niet weten hoe het is op een drukke dag...

Hoewel het nogal 'hazy' was, genoten we van het uitzicht.

Moeders kijkt naar een stel zwevende kalkoengieren (niet op foto). Achter haar zie je Silicon Valley (niet).

Binnen hebben we de oude 36" refractor (megatelescoop) gezien waar het allemaal mee is begonnen. James Lick, een rijke pief uit San Francisco wilde graag groots herinnerd worden en liet daarom dit observatorium bouwen. Hij heeft het eindresultaat nooit kunnen zien. Eerst moest er een weg aangelegd worden naar de top, voordat er gebouwd kon worden. Toen die weg in 1876 klaar was, stierf Lick. Hij heeft er toch plezier van, want in 1887 is hij begraven onder de telescoop.


Toen we weer buiten kwamen, was het iets minder heiig en konden we iets van Silicon Valley onderscheiden. Je ziet bijvoorbeeld de zoutpannen van Alviso. Daar wonen wij in de buurt, maar waar dat precies is op de foto durf ik niet te zeggen.


Op de terugweg kwamen we langs deze rare boom. Er zitten allemaal gaten in de stam met daar in eikels. Dat is het werk van de 'acorn woodpecker', de eikeltjesspecht.

Dit is een aardige wintervoorraad.

Van het zomer zullen Frank en ik vast wel een keer 's avonds naar boven gaan. Op sommige avonden mag je namelijk door de telescoop kijken.