zaterdag 4 juli 2015

Hoe kon ik deze vergeten...

De vorige post ging over de verkleedgekte in San Francisco. Afgelopen zondag was er weer een goede gelegenheid om te pronken, deze keer tijdens de SFPride-optocht. Of het nou vooral ging om flaneren met kostuum, tuigje of in adamskostuum, dat maakte niet zo veel uit.



Als je je een beetje bleekjes vond afsteken, kon je bij de straatverkopers terecht.


Extra blij
De deelnemers en toeschouwers waren extra uitgelaten, omdat het Hooggerechtshof (Supreme Court) van de Verenigde Staten net die week uitspraak had gedaan tegen de staten die beroep hadden aangetekend tegen het legaliseren van het homohuwelijk. Hierdoor is het homohuwelijk inmiddels in dertig staten en in DC wettelijk toegestaan, zelfs in superconservatieve staten als Oklahoma en Utah.



De optocht zelf duurde lang, erg lang. Na twee uur kijken hielden wij het maar voor gezien en toen was de optocht nog niet eens halverwege... Apple hielp daar ook een beetje aan mee. Het bedrijf had achtduizend (!) medewerkers opgetrommeld om mee te lopen. Ik vond het best indrukwekkend. Hoe Apple's bijdrage er uit zag, zie je een beetje op de foto in de onderstaande tweet:



Nog wat kiekjes ter afsluiting:



maandag 25 mei 2015

Altijd wel een verkleedmomentje

Onze wijk kleurt tijdens het baseballseizoen de helft van de tijd oranje. Als de Giants thuis spelen, dan komen de fans gekleed in de teamkleuren. Misschien dat we ons daarom zo snel thuisvoelden in San Francisco? Er is natuurlijk een beetje verschil tussen je voor de lol verkleden en het dragen van de teamkleuren of de nationale kleuren bij dagen zoals 4th of July, St. Patrick's Day (en natuurlijk Dutch King's Day voor de Nederlanders in de regio).



Blijkbaar biedt Halloween niet genoeg uitlaadklep voor de San Franciscanen, want er zijn nog wat festiviteiten waar men lekker in de verkleedkoffer duikt.

BYOBW-wedstrijd
In april werden we gewezen op de Bring Your Own Big Wheel-race. Kinderen, maar vooral volwassenen rijden verkleed op een plastic driewieler een steile kronkelweg af. Dat leverde hilarische taferelen op.


Bay to Breakers-hardloopwedstrijd
Elke derde zondagmorgen van mei wordt de Bay to Breakers-wedstrijd gelopen. De deelnemers rennen of wandelen vanaf de Embarcadero die langs de baai loopt, dwars door te stad naar de branding van de oceaan waar de golven breken. De hele tocht is 12 kilometer (7 mijl) lang, maar gaat over flinke steile heuvels. Alsof dat niet genoeg uitdaging is, dragen sommigen flink onhandige kostuums, zoals kartonnen raketten, te lange bruidsjurken en een rol 'bubblewrap' die wind vangen of waar je over struikelt. Maar daar gaat het helemaal niet om. Als je maar plezier hebt! Naakte hardlopers hebben we overigens niet gezien.

Deze race is in 1912 als Cross-City Race gestart om de narigheid van de verwoestende aardbeving in 1906 even te vergeten. In de jaren zestig is de race omgedoopt tot Bay to Breakers Race.

Carnavalfestival in de Mission
In het laatste weekeind van mei is het tijd voor het tweedaagse festival 'Carnaval San Francisco' in het Mission District, een feestelijk weekend met veel eten, muziek, dansen en kunstenaars. De wijk Mission is het culturele hart van de Latinogemeenschap in San Francisco en de Bay Area. In een andere blogpost kom ik nog wel een keer terug op deze kleurrijke wijk.


Dit jaar viel het carnavalsfestival samen met Memorial Day Weekend, wat ook wel gezien wordt als startsein voor het zomerseizoen. Het thema was 'Sagrada Agua' of 'Sacred Water', omdat er zonder water geen leven is en de bewoners van Californië al jaren te kampen hebben met erge droogte. Dit is ook een onderwerp voor een andere blogpost.


Niet alleen deelnemers in de optocht verkleden zich, ook zie je her en der enkele bijzonder geklede toeschouwers:

We weten dus wat ons te doen staat volgend jaar...

zondag 10 mei 2015

Grootste bomen, dikste bomen, hoogste bomen

Toen we de redwoods in Muir Woods zagen, waren we eerlijk gezegd niet heel erg onder de indruk. Ja, het waren hoge bomen, maar eerlijk gezegd hebben we imposantere seqouia's gezien. Ach, in elk geval hoefden we er niet drie uur voor te rijden om ze te zien en verder was het mooi stuk bos hoor. Muir Woods ligt namelijk net ten noorden van de Golden Gate Bridge. Ik denk alleen dat de wandelpaden in het omliggende Tamalpais State Park interessanter gaan zijn voor ons dan de houten vlonders tussen de redwoods door.



Verschil tussen redwoods en sequoia's
Aha! Thuisgekomen lees ik het foldertje en ontdek dat er een verschil is tussen de 'coastal redwoods' (kustmammoetboom, Sequoia sempervirens) en de dikke 'giant sequoias' (mammoetboom, Sequoiadendron giganteum) die meer landinwaarts groeien zoals in Yosemite National Park en Sequoia National Park. De kustmammoetboom is de hoogste boom ter wereld, maar de reuzensequoia is de zwaarste boom.


Kustmammoetbomen in Muir Woods. Twee eeuwen geleden werd het hele kustgebied van Californië en een stukje Oregon nog bebost door deze bomen. Door bomenkap is nu nog maar vijf procent over. Deze resterende bossen worden nu beschermd.


Ook leuk om de hoogte van de bomen even te vergelijken met andere Amerikaanse 'reuzen'.

Hier is een voorbeeldje van een reuzensequoia zoals we die in Mariposa Grove in Yosemite National Park hebben gezien:

Er zijn ook reuzensequoia's die zo breed zijn dat je er met een auto doorheen kan rijden.

Handig om te weten
Muir Woods en de directe omgeving krijgen jaarlijks meer dan een miljoen bezoekers te verwerken. Entree is $7 per volwassene (16 jaar en ouder). Houd zeker in de weekenden rekening met grote drukte. Ga 's ochtends voor half tien of in de namiddag. Bij Muir Woods is niet veel parkeerplaats bij de ingang, langs de weg parkeren is dan het alternatief. Dat kan best een eindje weg zijn van de ingang.


Kwartiertje lopen van/naar de auto. In het hoogseizoen rijdt bus 66 vanaf Pohono Park & Ride in Mill Valley, Marin City Bus Hub en vanaf het aankomstpunt van de ferry in Sausalito.

Andere plekken om de kustmammoetbomen te bekijken: ten zuiden van Carmel in Big Sur en ten noorden van Santa Cruz in Big Basin Redwoods State Park of in het Henry Cowell Redwoods State Park. Houd je van stoomtreinen, ga dan naar Roaring Camp Railroads in Felton CA. Daar kun je met een stoomtrein door het bos rijden. Of neem de stoomtrein naar de boardwalk in Santa Cruz, ook erg leuk. Dan pak je een stukje bos mee, maar ook strandvertier. Zie een oude post van ons: Strandtrein naar Santa Cruz.

Roadtrip van oostkust naar westkust

Inmiddels wonen we al weer twee maanden in San Francisco. Voor het geval je onze posts hebt gemist die we hebben geschreven tijdens onze reis van Washington DC naar San Francisco CA, staan ze hier nog een keer op chronologische volgorde vermeld:


zondag 26 april 2015

Koningsdag in San Francisco

Omdat we hier geen vrije dag krijgen als Koningsdag op een doordeweekse dag valt, hebben we in San Francisco gisteren al Koningsdag gevierd. En wat is er nou een mooiere plek dan om dit feest onder een molen te vieren?


Toen het nog rustig was onder de Murphy Mill in het Golden Gate Park. Deze molen en de Dutch Mill die een stukje noordelijker ligt, waren begin 20e eeuw gebouwd om grondwater op te pompen, zodat het park bewaterd kon worden.

We waren lekker op tijd, dus er stonden nog geen lange rijen bij de food trucks. We hebben daarom direct maar een verse, warme stroopwafel gescoord met koffie van Douwe Egberts, check! Wat er nog meer te eten was? Boerenkoolstamppot, patat met mayonaise, frikandellen, pannenkoeken, poffertjes en snert.



Er was natuurlijk ook haring en kipsaté!

Na een uurtje was het een stuk drukker, de meeste mensen hadden zich oranje uitgedost. Hier is dat niet zo'n probleem, als je niks origineel Hollands hebt dan gebruik je gewoon Halloweenspullen of trek je iets aan van 'ons' baseballteam, de San Francisco Giants.





Klederdracht

Nog meer vertier

De spelletjes voor de kinderen mochten niet ontbreken. Vooral de koeienrace was erg koddig om te zien.


Veel stripboeken en knuffels op de vrijmarkt. Eén jongen probeerde slapend rijk te worden, en dat leek aardig te lukken.

vrijdag 17 april 2015

Trogtuintjes

We wonen tijdelijk in een nieuwbouwwijk van San Francisco, in Mission Bay. Vroeger was dit havengebied en de laatste jaren vooral parkeerterreinen voor de Giants-fans (honkbalstadium is hier om de hoek). Sinds een jaar of vier stampen ze hier appartementencomplexen uit de grond en er is een grote onderzoekscampus van het UCSF (University of California, San Francisco) verschenen. De ontwerpers proberen wel groenvoorzieningen te verwerken, maar het is allemaal nog in ontwikkeling.


Luchtfoto van Mission Bay zoals het er zo'n 6-8 jaar geleden bij lag. Het is nu een stuk voller.


Bij gebrek aan recente luchtfoto zonder copyright, heb ik voor het idee even ingetekend hoe het nu (ongeveer) is.

Vorig jaar is er een initiatief - Nomad Gardens - gestart om op een braakliggend terrein volkstuintjes te starten. Zodra de bouw gaat beginnen, verkassen ze de tuintjes naar het volgende braakliggende stuk. Dit gaat trouwens in overleg met de stad. Om de tuintjes makkelijk te verplaatsen, zijn ze in een soort stalen troggen geplaatst. Die kunnen met een vorkheftruck naar het volgende leegstaande terrein in Mission Bay gereden worden.


Nomad Gardens is nu gevestigd tussen 3rd en 4th Street, ter hoogte van Mission Bay Blvd North. In 2016 zullen deze tuintjes naar een andere plek verhuizen. Het is de bedoeling dat ze twee jaar op dezelfde plek blijven staan.

zaterdag 7 maart 2015

Potrero Hill

Nu we in San Francisco wonen, hebben we ons voorgenomen om de stad flink te verkennen. Vandaag was de eerste wijk aan de beurt: Potrero Hill.

Potrero Hill ligt ten zuiden van het beroemde centrum van San Francisco. Het ligt net onder Mission Bay, waar wij nu wonen, dus het was vandaag goed aan te lopen. Aan de rechterkant wordt het begrensd door de San Francisco Bay. De I-280-snelweg loopt door de wijk. Het meest oostelijke deel (vanaf de 280 tot aan de baai) heet Dogpatch en wordt soms ook wel als 'n aparte wijk gezien.

Potrero Hill is, zoals de naam al doet vermoeden, 'n nogal heuvelige wijk. Hou daar dus rekening mee als je wilt wandelen!

Maar door die heuvels heb je wel 'n fantastisch uitzicht over San Francisco en, als je goed oplet, zie je zelfs de Golden Gate in de verte.




De bekendste attractie van Potrero Hill is waarschijnlijk het winkelgebied op 18th street. Het zijn 'n paar blokken zonder de grote winkelketens en zit vol met schattige eettentjes. De bekendste hiervan is waarschijnlijk Farley's Cafe, maar wij kwamen (op aanraden van 'n kennis) uit bij Chez Maman: 'n schattige, Frans-aandoende mini-diner.

Aan de westrand wordt Potrero Hill begrensd door de I-101-snelweg, met direct aan de overkant daarvan de Mission-wijk. Langs de rand van de 101 ligt het McKinley-Square-park. Het is mooi om hier, hoog boven de snelweg te staan, in 'n stuk groen midden in de stad.


Als je dan toch op McKinley Square bent, kijk dan ook gelijk even naar Vermont Street.

Lombard Street staat bekend als "the crookedest street in the world" (het meest kronkelende straatje ter wereld), maar de bewoners van Potrero Hill zijn het daar duidelijk niet mee eens. En het ziet er inderdaad behoorlijk zig-zag uit.